To Be Continued

English summary below!

Dag allen,

Het zit er helaas alweer bijna op hier… Vrijdag 11 maart vlieg ik terug naar Nederland! En dan is mijn Texas avontuur alweer voorbij… of niet?

Nee! We hebben besloten om van de (theoretische) opdracht waar ik de afgelopen tijd part-time aan heb gewerkt mijn afstudeeropdracht te maken, oftewel mijn thesis. Er is nog zoveel te onderzoeken aan die wind squalls, én het effect op het dynamische gedrag van FPSOs dat ik later dit jaar terug ga naar Houston om nog minstens 4 maanden bij SOFEC onderzoek te doen.

Dat betekent dus dat ik de afgelopen tijd bezig ben geweest met afstuderen en niet met stagelopen… en daarom moet ik mijn stage nog gaan doen. Dat gaat gebeuren bij Subsea 7, in Stavanger Noorwegen. Subsea 7 was trouwens tot voor kort Acergy. Wanneer die stage gaat plaatsvinden is nog niet 100% duidelijk, maar ik heb dus nog 2 mooie projecten voor de boeg: 3 maanden Noorwegen en 4 maanden Texas!

De volgorde waarin dat gaat gebeuren wordt binnenkort duidelijk, maar ik heb eerst nog een goede maand in de Lage Landen voor de boeg; 2 tentamens maken en een hoop vrienden weer even zien. Heb er al zin in! (In die tentamens minder uiteraard…) Tot die tijd even een “kort”verslag van afgelopen weekend, toen ik samen met Jochem een kleine roadtrip heb gemaakt.

Jochem is hier net aangekomen (studiemaatje uit Delft) en we hebben gelijk maar even Houston achter ons gelaten. Afgelopen weekend reden we op vrijdag na het werk naar Austin, de hoofdstad van Texas. Daarnaast is dat ook een hele grote universiteitsstad, waar 6th Street het equivalent is van Stratumseind in Eindhoven, maar dan groter (rembember: “In Texas, Everything is Bigger and Better”). Heel veel kroegen en clubs e.d. en een uitermate fijne vrijdagavond.
Zaterdagochtend fijn uitgeslapen en net op tijd het hotel uit, om vervolgens te ontbijten bij de IHOP (International House Of Pancakes). Daarna naar “The University of Texas”, de grootste universiteit van Texas. Geen enkele universiteit uit Nederland of België kan tippen aan een dergelijke universiteit uit Amerika, als het gaat om “grandeur”. De campus zag er fenomenaal uit, waar onderzoekslaboratoria, studentenhuisvesting en sportfaciliteiten naadloos in elkaar overlopen. En vooral de sportfaciliteiten zijn indrukwekkend. Maar als het gaat om topniveau onderzoek doen ze in de meeste gevallen nog steeds onder voor een TU Delft of een TU Eindhoven.

Uiteindelijk zou dit weekend uitdraaien op het sportieve element dat onlosmakelijk verbonden is met het Amerikaanse Universiteitsleven. Alle sportteams van de UT (Austin) vallen onder de gezamenlijke noemer “Longhorns”, naar de typische Texaanse koeien. Zondag gingen we namelijk naar de andere grote universiteitsstad College Station, waar “Texas A&M” zit. Texas A&M is de technische universiteit van Texas en vooral in de olie en gas zijn ze goed vertegenwoordigd. Oorspronkelijk staat A&M voor “Agriculture and Mechanical” (TAMU) waardoor ze de bijnaam “Aggies” hebben. En als er ergens binnen de VS een (universitaire) rivaliteit heerst, dan is het wel tussen de Longhorns en de Aggies. Leuk dus om ze even allebei van dichtbij te bekijken.

Het verschil tussen Austin en College Station is een beetje de leeftijd van de stad zelf. Waar Austin een kleine 200 jaar geschiedenis heeft, heeft College Station amper 50 jaar geschiedenis. Toch hebben beide steden (lees: Universiteiten) een gigantisch football stadium, een gigantisch basketball stadium, een gigantisch baseball stadium en ook alle andere sporten worden niet verwaarloosd. Het mooie is, dat naast de nationale professionele competitie (dus NFL, NBA en MLB, het is hier gewoon te warm voor een NHL), de universiteitsteams gelijkwaardige bezoekersaantallen trekken als een standaard wedstrijd Ajax, Feyenoord, PSV, Club Brugge, Anderlecht of iets wat ook maar enigszins vergelijkbaar is in bezoekersaantallen).

De enige sport die wij tijdens ons bezoek mee kregen was een baseball wedstrijd van de “Aggies”. Fantastische sport om te herstellen van een kater. Want zoals ik tijdens mijn vorige post al zei, Baseball is behoorlijk saai. Desalniettemin wist de organisatie het publiek gedurende 3 uur continu te vermaken. Het beste voorbeeld van “je moet toch wat” is dat er langs het baseball stadium van de TAMU een spoorlijn loopt. Op een gegeven moment kwam er vanuit de dode hoek van het stadium een trein, die niemand zag, maar wel hoorde (toeeeet-toeeeeeeeeet). Op dat moment gaat iedereen in het stadium 2 dingen doen: Ten eerste sms-en ze 1,2 of 3 naar een bepaald telefoonnummer en daarna steken ze 1,2 of 3 vingers in de lucht. Zodra de trein vervolgens uit de dode hoek van het stadium komt (en dus duidelijk wordt hoeveel locomotieven -1,2 of 3- de trein heeft), hebben alle correcte sms-ers een prijs gewonnen! Zo zijn er nog veel meer van die bezigheidsactiviteiten en wij vermaakten ons, ondanks de hoofdpijn, dan ook prima! Op de foto wordt ook duidelijk dat een langskomende trein vele malen interessanter is dan het spel zelf!

Later op de dag weer terug gereden naar Houston. Het zonnetje begon eindelijk weer te schijnen, en behalve een heftig ongeluk vlak voor onze neus en een fijn balletje overgooien in het Memorial Park zat dit weekend er alweer op. Geweldig genoten, maar volledig bek af. Ruim 450 mijl in amper 2,5 dag en 2 avonden stappen hakten er goed in. Moe, maar voldaan dus vroeg naar bed. Wederom een topweekend!

English summary

Next week will be my last week here in Houston, Texas. I’ll return to Holland next Friday… But I won’t be gone for long! We have decided that the squalls need much more study so I’ll return later this year to do another 4 months at SOFEC! That will then be my graduation project, or thesis.
Also, later this year, I’ll go to Stavanger, Norway for what will then be my renewed internship. So, we are still figuring out which project will be first, but this year I’ll spend 4 more months in Texas and 3 months in Norway! But in the meantime, I have a whole month in Holland, yay!

Untill then, a short recap of last weekend, when Jochem and I made a little roadtrip to Austin and College Station. Both cities are known for their big universities, and their associated sports teams. In Austin, the University of Texas is home of the Texas Longhorns, while in College Station the Texas A&M University is home of the Aggies. And they don’t take kindly of each other… There is a huge rivalry between the two teams, or at least on the Aggies side. This rivalry is friendly though, it’s absolutely not like the european soccer teams, where there is an absolute hate against each other. They both have a huge football stadium and a huge basketball stadium and a huge baseball stadium and a huge etc, etc, etc. Both cities having a lot of students also meant that they knew how to party! Had a great time on 6th street in Austin and a nice night at the North Gate in College Stadium too. On Sunday we had a nice chance to relaxely wake up during the baseball match, which the aggies unfortunately lost. Later that day we drove back to Houston. I went to bed at 8:30, to recover from another exhausting, but fantastic weekend!

Beer can chicken

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Afgelopen weekend was het stralend lekker weer hier (graadje of 23, zonnetje, je weet wel, het typische winterweer…). Een weekendje baseball en BBQ.

Maar eerst nog even iets anders alweer een weekje of drie geleden: het Chinese Nieuwjaar. Iedere maand hebben we op het werk met onze afdeling een vergadering. (Overigens een erg prettige vergadering, namelijk iedereen updaten over je werkzaamheden. Zo kom je een heleboel zaken te weten over vele projecten wereldwijd, blunders/triomfen van concurrerende bedrijven en collega’s weten ook gelijk waar ik precies mee bezig ben, en leveren direct nuttige input.) Anyway, deze veragdering viel op de dag van het Chinese Nieuwjaar en aangezien we 2 Chinezen in onze afdeling hebben was al besloten om na de vergadering uit eten te gaan in een echt Chinees restaurant. Dat uitje ging de dag voor de vergadering als een lopend vuurtje door het bedrijf, met als resultaat dat we die dag uiteindelijk met 25 man bij de Chinees zaten; onze afdeling (9 man) en alle Aziaten van SOFEC erbij. Erg interessant eten, want zoals ik al zei, het was een echte Chinees, dus geen afhaal Chinees zoals in Nederland. 8 Gangen, vlees en vis, en tig onbenoembare ingrediënten. Maar het meeste was uiterst smakelijk.

Zaterdag begon het nieuwe baseball seizoen. De Rice Owls (van Rice University in Houston) hadden hun openingswedstrijd tegen Stanford (Californië). Stralend zonnetje, koud biertje in de hand. Genieten. Jammer dat de sport zo saai is.

Zondag was het eindelijk tijd om eens echt fatsoenlijk te barbequen. Van mijn collega’s had ik al gehoord over “Beer can chicken” en van de ouders van Sean heb ik een houder gekregen toen we in Louisiana waren. Tijd voor de praktijk: Men neme een hele kip, een hele berg kruiden, een bik bie… eh Heineken (moest van mijn huisgenoten, sorry…) en een BBQ. Kip over het blik bier, insmeren met kruiden en anderhalf uur op de BBQ. Uiteraard niet zonder een fijn biertje in de hand. Na ruim anderhalf uur in spanning afwachten was het tijd om de kip in stukken te snijden en te verorberen. En dat was feest! Heerlijke, sappige kip, licht bier smaakje, stevige cayenne peper smaak. Afgetopt uiteraard met echte Texas BBQ sauce!

So last weekend I finally came around to having a real Texas BBQ! Time for the Beer Can Chicken, otherwise known as “Beer in the Rear Chicken”.

First off something I forgot to mention earlier on, we celebrated Chinese Newyear with our department and most Asian collegues of SOFEC. We went to a real Chinese restaurant (as oppose to the Chinese/Indian buffets we have in Holland). The chef really outdid himself, presented all disjes in a very nice way! Don’t know everything I ate, but most of it was pretty good. Nice to get to know some of my Asian collegues too!

Last Saturday I went to the season opener of the Rice Owls Baseball season. Weather was great, nice and sunny, warm and with a cold beer giving me company I enjoyed sitting there. Just too bad the game is indeed pretty boring.

So then finally the chicken! On sunday early on the day I went to the Central market, a store recommended by my roommates. Why didn’t I find out this store before? So many good stuff there and finally some decent bread!
Got all my ingredients for the BBQ and started working on it. Well, working on it… It wasn’t that hard. Just drink half a beer (Heineken, roommates told me to get that.. unfortunately), put the chicken overneath the remainder, rub the chicken with spices, put it on the BBQ and wait! After an hour and a half, the chicken came out perfectly! Meat all nice and juicy, with a great beer/cayenne pepper taste! Have to do this again!

Easy Like Sunday Morning

Superbowl Weekend

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Waarschuwing, lang bericht!
Afgelopen weekend stond in het teken van de 45e Superbowl. Sean’s ouders hadden ons uitgenodigd om naar Boissier City te komen, vlakbij Shreveport, Louisiana. Een lang weekend sneeuw, Mexicaans eten, Eddie Eddie, bommenwerpers, heel veel eten, gokken, racecars, treinen achtervolgen, schieten, olieputjes en … oh ja, American Football.

Ik moet eerst even beginnen met een kleine rectificatie. In mijn vorige update heb ik het weer hier nogal gebagatelliseerd. En op zich is het weer hier inderdaad niet heel erg gevaarlijk, het is meer dat 90 procent van de mensen hier in Houston geen idee heeft hoe ze om moeten gaan met een glad wegdek. De een rijdt 10 mijl per uur over de snelweg, terwijl de ander er gewoon met 80 langs vliegt. Vrijdagochtend heeft de politie van Houston meer dan 700 meldingen binnen gekregen van auto-ongelukken, laat staan hoeveel ongerapporteerde botsingen er geweest moeten zijn. Sean is die ochtend wel de weg op geweest en is op een haartje na ontsnapt aan een ongeluk vlak voor hem. Het verplicht thuis blijven was dan ook wellicht niet onverstandig…

Desalniettemin zijn Sean en ik ‘s avonds vertrokken richting Shreveport, Louisiana. Noordelijker bleek het inderdaad wel aardig gesneeuwd te hebben, maar op de bruggen na was het wegdek redelijk begaanbaar, al vroor het wel stevig.

Laat op de avond kwamen we bij de ouders van Sean aan. De volgende ochtend stond er een uitje op de planning naar de luchtmacht basis. Beide ouders van Sean zijn (jong) gepensioneerd van de luchtmacht en hebben dus op bases over heel de wereld gewoond en zijn nu dus geland (woordgrap, mwuhaha) naast Bakersfield base. Onder hun begeleiding mochten wij gewoon de basis op, no question asked! Deze plek is de thuisbasis van de oude, maar nog steeds dienstdoende B52 bommenwerpers, die dan ook continu door de lucht vlogen en startten en landen. Zeer gave bakbeesten!

‘s Avonds gegeten bij El Mariachi, een lokaal restaurant waar de ouders van Sean, samen met enkele van hun vrienden, vaste gast zijn. Een hoop lol, mede door de Zuid-Amerikaanse zanger Eddie Eddie – “A name so cool, you gotta say it twice”. Later zijn Sean en ik nog even in Shreveport naar een van de Casino’s geweest. Toch maar eens 1 dollar in zo’n hendelautomaat gestopt. Na 2 uur lol, waren we het beu en werden we wat driester. We wonnen een kleine jackpot en met 25 dollar winst (voor 1 dollar inzet) liepen we weer, aardig beschonken door al de gratis drank, naar buiten. Goedkoopste avond ooit.

Zondag gingen we op bezoek bij een van de vrienden van de ouders van Sean, die zijn helemaal in de racerij. In een eigen workshop beunen ze aan een zwaar verbouwde bak, om op de dirt tracks te rijden. Fijne V8 er in een gassen maar. Tof om dat even gezien te hebben en wellicht een idee om op een vervolgtrip nog eens zo’n race te aanschouwen. De middag overbrugd met een luchtdruk geweer en wat lege bierblikjes, het achtervolgen van een trein om die nou eindelijk eens goed op de foto vast te leggen en het prepareren van de overvloed aan eten voor die avond. Want die avond stond natuurlijk de Superbowl op het programma!

Toen twee weken geleden duidelijk werd dat de Pittsburgh Steelers het zouden opnemen tegen de Green Bay Packers, was het voor ons even onduidelijk voor wie we nou moesten supporten. Maar toen we op tv hoorden dat de bijnaam van de Packers “cheeseheads” was, was dat natuurlijk de voordehandliggende keuze. De ouders van Sean daarentegen waren duidelijk voor de Steelers, wat een fijne rivaliteit bracht tijdens de wedstrijd. Uiteindelijk was het een behoorlijk leuke wedstrijd, in ieder geval, tussen de reclames door dan. De Superbowl reclames zijn een begrip. Aangezien de Superbowl het best bekeken televisie evenement is in de VS (meer dan 100 miljoen kijkers) zijn de reclameseconden de duurste die er zijn. Alle adverteerders pakken dan ook groots uit. Sterker nog, in de weken voorafgaand aan de Superbowl zijn er zelfs previews van reclames die tijdens het evenement in premiere gaan. Hoever kun je gaan? Uiteindelijk wonnen de Packers, feest voor ons natuurlijk!

Maandag loom opgestaan, en na de lunch weer vertrokken richting Houston. Wel lekker op het gemak, want we wilden het Texaanse achterland eens goed bekijken. En wat een omgeving was dat zeg! Mooi heuvelachtig, met grote cattleranches, kleine dorpjes, veel grote trucks en overal oliebronnen. Het weer werd beter en beter naarmate we dichter bij Houston kwamen en ik heb dan ook vele plaatjes geschoten van het langstrekkende landschap. Weer een fantastisch weekend gehad en mijn grote dank dan ook aan de ouders van Sean en hun vrienden, voor hun ongelooflijke gastvrijheid!

English summary
Click on any of the above pictures to go to the corresponding Picasa album!

Last weekend was Superbowl weekend and Seans parents were so kind to invite us over to their home in Boissier City, near Shreveport, LA. And what a weekend it has been! Snow, Mexican Food, Eddy Eddy, Bombers, more food, a whole lot of fun, racecars, chasing trains, shooting, oil wells … oh and football ofcourse!

On Friday night Sean and I left for Shreveport. As soon as we got out of Houston it became apparent that the snow warnings of the day before were not as inappropriate as I suggested in my previous post. It was freezing quite hard and the more North we drove, the more snow we actually saw. We arrived late at night in Boissier City.
On Saturday we made a trip to Bakersfield airbase, home of the B52 bombers. I had seen them flying over the house already, but seeing them land and fly over really close was real nice! How did we get on to the base you wonder? Both of Seans parents are retired from the US Air Force, but are still allowed on the base. So under their guidance we were also allowed to visit! Later that day we had dinner at El Marriachi, a Mexican restaurant (with some pretty good tequilla) and a great singer; Eddy Eddy (“A name so cool you gotta say it twice!”). Some of Seans parents friends were there too and we had a lot of fun. Later on, sean and I went to one of the Shreveport casinos. After seeing the pennyslots we decided to put in 1 Dollar and see how long we could manage on the machine. After two hours we got bored and began playing drastic, but the machine just wouldn’t let us go. We eventually cashed out 25 Dollars. That, together with all the free drinks we got, made this irrefutably the cheapest night out ever.

On sunday I had one of the craziest, but nevertheless very delicious, breakfasts I’ve had so far. Mary made us biscuits and gravy. Indescribable, but very nice! After that we went to the workshop of Tim and Kyle, who are buidling their own racecar. They were very busy replacing the sheet metal of the car, and by the looks of the old sheets, that wasn’t an unnecessary job to do. They race on a dirt track (nice V8 engine by the way!) and some side to side impacts are not uncommon! A good idea to check out such a race on a return visit!

We spent the remainder of the afternoon shooting at empty beer cans with a BB gun, chasing a train for miles to finally get a decent picture and preparing some of the food for later. Because later that night, it was Superbowl time! Being Dutch(-ish) we just had to support the Green Bay Packers, due to their nickname “cheeseheads”, the same nickname used for Dutch people. The commercials were ofcourse funny, the game got exciting in the last quarter, bu eventually the Packers beat the Steelers, so we had our way!

On sunday we drove back to Houston, underneath an increasing blue sky. Beautiful back country of Texas, lots of things to see. Ofcourse saw many oil wells and stopped at one to take some pictures, although we were on our gard that no-one would drive up to us in his old pickup waving a shotgun around and yelling “get the hell of of my property!!” As the sun set lower and lower in the sky, we approached Houston, after another great weekend. Leaves me nothing else to do than to thank Carl and Mary for their generous hospitality!

And oh well, one last picture. My favorite of the day!

Severe Weather Warning! (updated)

Zoals in mijn vorige post te zien was het weer zondagavond nog uitermate goed, t-shirtje, terrasje, etc. Maar dit is Houston en daar verandert het weer van dag tot dag.

Voor de bezorgde mensen onder u, bovenstaande plaat is sarcastische photoshop.

Vanaf dinsdag vriest het hier. Daar zijn ze hier niet aan gewend, met als gevolg dat iedereen zijn (elektrische) verwarming thuis aanzet. Nou zijn de elektriciteitscentrales daar niet op berekend. (Wel in de zomer, wanneer iedereen hier dag en nacht de airco aan heeft om te koelen, maar niet in de winter, omdat het hier niet vaak zo koud wordt en de centrales in de winter hun geplande onderhoud doen). Met als gevolg dat het energienet overbelast is geraakt. Om te voorkomen dat de boel uit elkaar knapt, zijn ze overgegaan op de zogeheten “rolling power outages”, wat er op neerkomt dat ze stadsdeel voor stadsdeel gedurende een half uur tot een uur afsluiten van stroom. Gisteren (woensdag) op het werk hebben we 3 keer zo’n stroomonderbreking gehad. Ook leuk, want niemand kan meer werken en zo raak je nog eens in gesprek met collega’s die je normaal niet spreekt. (O.a. een kerel in een rolstoel die min of meer gevangen was omdat de lift niet werkte… handig!)

Vandaag echter werden de vooruitzichten voor het weer slechter. “Severe weather warning!” Vanavond is er een kans van maar liefst 30 procent dat het gaat sneeuwen. Houston crisis team bij elkaar, crisis team op het werk bij elkaar. En ja hoor, vanmiddag om half twee een mailtje. Alle scholen per direct gesloten. Om twee uur donderdagmiddag sluit ons kantoorgebouw. U dient het gebouw onmiddelijk te verlaten. Ook vrijdag is het niet toegestaan om op kantoor te komen. Ik lag natuurlijk onder tafel van het lachen! Vroeg weekend!

Hieronder een dramatische foto van de verschrikkelijke situatie om 14u04.

update: de situatie om 21u11.

update: de situatie om 0u27. Regen… zou dat de voorbode zijn?

update: de situatie om 8u49. Zoals duidelijk te zien is alles ingesneeuwd, het leven is volledig tot stilstand gekomen en noodprovisies zullen moeten worden aangebroken…

Supposedly there is a 30 procent chance of snow tonight in Houston. The Houston crisis team got together and also the crisis team at my work. They decided, following all schools, to close down the building for the afternoon and friday! Of course I lol’d. And went home to enjoy the early weekend!

Houston in 300 mijl

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Afgelopen weekend waren mijn ouders uit Vlissingen op bezoek in Houston, heel fijn om ze weer te zien na ruim 2 maanden! En dan laat je ze uiteraard zien wat de stad te bieden heeft! Maar aangezien Houston nogal groot is, kost dat de nodige autoritjes. Na 2 dagen stond de teller op ruim 300 mijl. Genoeg gezien dus!

Zaterdag zijn we ‘s ochtends vertrokken naar Galveston. Het weer was redelijk, maar werd naarmate we dichter bij de kust kwamen beter. Belangrijkste doel voor de dag: het offshore museum. Dit museum is gevestigd op een echt offshore platform, dat tot begin jaren 90 dienst deed in de ondiepe wateren in de Gulf of Mexico. Er is een stevig stuk verbouwd aan de living quarters, waardoor het binnen gedeelte groter is geworden, maar de originele boortoren staat er nog gewoon op. Uitermate interessant, met name voor mijn ouders dan natuurlijk.
‘s Avonds in Houston zelf nog gegeten bij een echte Texaanse BBQ tent, waar het hele plafond en de muren vol hingen met opgezette dieren, guns en paardrij-attributen. Een echte cowboy tent, en aldaar dus prima beef brisket gegeten met bonen.

Zondag regende het en was het redelijk koud, maar dat hield ons niet tegen om naar het Lyndon B. Johnson Space center te gaan. Op deze NASA locatie worden alle astronauten getraind voordat ze de ruimte ingaan en hier zit ook het mission control center. Erg interessant om van binnen te zien. Helaas was het zondag, dus werd er door de astronauten niet getraind, maar uiteraard zaten er in het command center van het ISS wel mensen te werken. Tof om de live beelden te zien vanuit het International Space Station. Nadat we daar klaar waren brak de zon door en nadat we nog even snel de Galleria binnen waren gegaan vonden we het mooi geweest en hebben bij Woodrows een terrasje gevonden. Een welverdiend biertje (Shiner Bock, topspul) een twee grote nacho-schotels waren een perfecte afsluiter van een zeer geslaagd weekend.

Mijn ouders zijn maandagochtend weer vertrokken uit Houston en verblijven nu een week of 2 in Florida, waar ze rondreizen en gaan genieten van de stranden van Miami. (Lucky basterds…)

English summary
Click on the pictures above to go to the Picasa album

Last weekend my parents came over from Holland, to visit Houston. It was really nice seeing them again, after more than 2 months.
On Saturday we visited the offshore museum in Galveston, which was really nice. Lots of things to see and all was explained very comprehensively. This museum is built on an actual oil platform, which served as a drilling rig in the undeep waters of the Gulf of Mexico untill the early ninetees.
In the evening when we returned to Houston, we ate at Goode’s Company, a great Texas BBQ place, true cowboy style! The brisket was great and we had a good time.

On Sunday it was raining, but nonentheless we visited the Houston Space Center. Took the train ride tour over the premisses and visited the old control room, the training area and the Saturn V rocket. Very cool stuff, but not as nice as offshore equipment 😉
In the afternoon the weather turned for the better and after a quick visit to the Galleria, we ended up at Woodrows on Chimney Rock, sitting outside in the sun. A nice cold Shiner Bock and two great platters of Nachos were the perfect ending of this great weekend.
My parents left Houston early on Monday morning, currently they are traveling through Florida and enjoying the beaches of Miami. (Lucky basterds…)

Chill Weekendje

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Zoals sommigen al hebben opgemerkt is het hier inderdaad ook echt winter geworden. Afgelopen week was het dan ook redelijk koud (graadje of 5) en donker. Daar was zaterdag echter even helemaal niets meer van te merken, strak blauwe lucht en een graadje of 20. Tijd om naar het park te gaan!

Sinds kort heeft Sean er enkele nieuwe collaga’s bij, stagelopers uit Canada. Zij nodigden ons uit om vrijdagavond te komen barbequen. Dus na het werk met een six packje bier naar die lui en daar inderdaad de barbeque aangeslingerd. Was wel iets anders dan de vorige keer, eind december. Het vroor nu namelijk, wat de BBQ ervaring toch wat anders maakte. Zodra het allemaal klaar was snel naar binnen om daar te eten en weer warm te worden. Daarna nog met die lui op stap geweest op Washington Avenue.

Zaterdag was het weer helemaal anders dan op vrijdag, dus na het ontbijt/lunch snel een cheap-ass football gekocht en op naar Memorial Park. Samen met Sean beetje balletje geworpen en wat football moves gemaakt. Prima middagje chillen op het gras in het zonnetje. “s Avonds nog bij een zeer lokaal tentje nachos gegeten, typisch tex-mex eten. Men neme nacho-chips, gehakt, jalepeños, paprika en heul veul kaas, plaatse het even onder de grill en klaar. Vult als een gek, en niet aan te raden voor hen die op hun gewicht moeten letten. Maar we erg lekker!

Zondag maar weer eens de studieboekjes er bij gepakt, met moeite. Nog even naar de sportschool geweest (jaja, ben sinds een week of 3 weer fanatiek aan het ergometeren!), het “minder gezonde, maar oh zo lekkere” eten laat toch zijn sporen achter. Even voorkomen dat ik verder “veramerikaniseer” oftewel expandeer. Komend weekend komen mijn ouders uit Vlissingen hierheen, kijk er erg naar uit om ze weer te zien na ruim 2 maanden!

Last weekend was nicely relaxing! After a stone cold BBQ (freezing, not the BBQ itself ofcourse…) with the new Canadian collegues of Sean, the weather Saturday turned to the better. With a clear blue sky and temperatures close to 70 degrees, Sean and I bought a football en headed for Memorial Park. We threw some balls, played some gameplays and overall just chilled on the grass, whatching hundreds of Houstonians jogging through the park. Later on I enjoyed a great platter of nachos in a very local bar. pretty good stuff, but not very healthy!

On sunday I studied a little, and went to the gym. I found a gym which has two ergometers, thus I can stay in shape for rowing! (and prevent myself from expanding to American proportions…) Whatching the Jets vs Steelers game at the moment, while writing this update. Last play-off game before the Super Bowl in two weeks. Next weekend my parent are coming over to visit Houston, really look forward to seeing them again after nore than 2 months!

Dallas

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Afgelopen weekend stond er een tripje op de planning. Aangezien het hier winter is en het zelfs in Houston koud is geworden (ja echt), was het tijd om maar eens een wintersport te bezoeken (helaas niet te ondernemen, alhoewel ik denk ik niet helemaal gemaakt ben voor déze wintersport). Op naar Dallas, waar ze een NHL team hebben; de Dallas Stars.

Op vrijdag direct na het werk Sean opgehaald (medestudent Offshore uit Delft) en volle bak naar Dallas, zo’n 4 uur rijden van Houston. Daar rond middernacht aangekomen en toch nog maar even snel een biertje gedaan in de stad. Was geen briljant idee, want toen we terug bij de parkeerplaats kwamen was mijn auto verdwenen… Hing ergens een heel klein bordje dat je daar niet mocht parkeren en de auto was dus weggesleept. Feest. Midden in de nacht dus een taxi genomen naar de car inpound, boete betaald en weer naar het hotel terug. Lekker begin!

Gelukkig werd het daarna beter, al was het weer niet om over naar huis te schrijven (en toch doen he…). We zijn zaterdagmiddg door downtown Dallas gewandeld en kwamen aldaar de plek tegen waar in 1963 John F Kennedy is neergeschoten tijdens een parade. Gelijk maar het museum bezocht op de plek waar de vermeende schutter -Lee Harvey Oswald- zou hebben gestaan. Indrukwekkend museumpje, dat ook veel aandacht besteedde aan de nodige complottheorieën die met deze politieke moord zijn verbonden.

Na het museum was het tijd om naar het stadium te gaan. Hier spelen zowel het ijshockey team de Dallas Stars als het basketball team de Dallas Mavericks. Aangezien ze beiden meerdere keren per week spelen (en ongeveer 1 keer per week in eigen stadium) moeten ze dus iedere week de ijsbaan volledig opbouwen en weer afbreken, maar dat zie je er niet aan af. Het enige verschil met de NBA is dat er in de pauzes minder onzin gebeurt op het veld, aangezien ze dan nieuw ijs leggen met de Zamboni. Verder ging het er net zo aan toe als we in Houston zagen, wat dus weer garant stond voor een prima spektakel. Oh, en ze hebben cheerleaders op schaatsen 🙂
Al met al was de wedstrijd spannend tot halverwege, daarna liepen de Stars uit op de Atlanta Trashers tot 6-1 en was het feest dus compleet. Prima avondje nog gehad die avond, biertjes wezen drinken in verschillende barretjes en clubs in Dallas.

Zondag nog even een omweggetje gemaakt naar het Football stadium van Dallas, het thuis van de Dallas Cowboys. Niet dat ze moesten spelen die dag (het seizoen is bijna voorbij, de play-offs zijn ondertussen bezig en de Cowboys zitten er niet meer in), maar het is het nieuwste en grootste stadium in de VS. En over 2 weken wordt hier de Super Bowl gehouden, dé belangrijkste wedstrijd van het jaar. Verwachtende dat we slechts de buitenkant op de foto zouden zetten, bleek het stadium open voor tours, terwijl ze aan het verbouwen waren voor de Super Bowl. Wij zijn dus in de kleedkamers van de Cowboys geweest en van de cheerleaders, we hebben een persconferentie gegeven en we hebben op het veld gestaan! Cool toch!

Na deze tour was het weer tijd om huiswaarts te keren over HW45, een recht stuk weg dat Dallas met Houston verbindt. Over 227 mijl links aanhouden! Onderweg zagen we het heuvelachtige platteland van Texas en om de haverklap inderdaad een oliebron. Geen foto’s van genomen helaas, want het goot af en toe met bakken uit de lucht, waardoor het rijden pittig was. Je zag geen 20 meter voor je en de vrachtwagens denderen dan gewoon met 70 mijl per uur langs je, op een gladde weg. Moe maar voldaan vroeg mijn nest in gedoken. Was weer een top weekend!

English summary
Click on the pictures above to go to the corresponding webalbum

Last weekend Sean (also an Offshore Engineering student from Delft) and I visited Dallas. Main goal: the NHL game of the Dallas Stars vs the Atlanta Trashers. Secondary goal: have a great weekend. We succeeded in both!

On Friday directly after work we left for Dallas, a 4h drive from Houston. We arrived close to midnight en quickly went into town for a small beer. Unfortunately when we returned my car had been towed away, which was an unpleasant surprise and a bummer to the start of the weekend.
Things got better on Saturday, when we visited downtown Dallas. It is much more lively than downtown Houston, so that was nice, in spite of the drizzly weather. We came accros the JFK assassination site en visited the 6th floor museum, from where Lee Harvey Oswald supposedly has shot the President in 1963. Nice museum, gave a lot of insights in an important piece of history as well as in the complot theories surrounding this tragedy.

After we had visited the museum we went to the stadium to watch the Dallas Stars compete with the Atlanta Trashers. Good game, lots of fun, but a rough sport! Especially the fighting was funny, since the referrees just allow it and laugh at it. In the end the Trashers were trashed by the Stars, so that was a great end to a great game!

On Sunday we made a D-tour to take a picture from the Dallas Cowboys stadium. Lucky for us, the stadium was op en to public, even while they were very busy upgrading it for the Super Bowl in a few weeks. Nice to have been inside the locker rooms and on the field of this brand new stadium!

After a tyring drive back to Houston due to the heavy showers I fell asleep practically immediately I touched my bed. All and all another great weekend!

Op ‘t gemakje

English Summary below

Tjah, de vorige post kan ik natuurlijk niet overtreffen. Maar verder is het ook gewoon een rustig weekje geweest. Hard gewerkt afgelopen week en in het weekend weer eens uit geweest. (Iets wat ik in Houston zelf overigens nog niet heel veel gedaan heb…)

Maar eerst en vooral belangrijk nieuws: Hij is eindelijk in Houston aangekomen: Dé Rotterdamsche Studenten Roeialmanak 2010 der Algemene Rotterdamsch Studenten Roeivereniging “Skadi”! Nadat ik maanden mee bezig ben geweest om samen met de Commissie tot Redactie het boekwerk te maken, heb ik helaas de officiële uitreiking in december gemist. Ik was dus al een maand in spanning aan het afwachten wanneer hij in Houston aan zou komen en jawel hoor, vandaag op kantoor was hij er! En ik moet eerlijk toegeven, ik ben er maar wat trots op, ding ziet er super uit! Kristian heeft overigens niet alleen de almanak opgestuurd, de held (want dat is ie) heeft zelfs het hele pakket volgestopt met pindakaas, hagelslag en verschillende soorten drop! Heerlijk!

Maar zoals gezegd afgelopen week hard gewerkt. Nadat ik in eerste instantie enkele weken aan de squalls heb gewerkt, kwam er een project binnen dat ik op mocht pakken. Het ging hier om het optimaliseren van de underbuoy hoses onder een CALM buoy. Kort gezegd: Een CALM buoy is een verankerde boei waaraan een grote olietanker kan afmeren en olie laden/lossen. Dit omdat de tankers vaak te groot (diepgang) zijn om in de haven te kunnen laden lossen. De underbuoy hoses (die twee witte kronkels onder de gele boei in het plaatje hieronder) zijn de overgang van de bewegende boei (golven, stroming, wind, het schip dat er aan trekt, etc) en de vaste pijpleiding van/naar land. Dat project heb ik afgelopen week nagenoeg afgerond, want vanaf deze week moet ik weer terug naar de squalls. We gaan hier namelijk een paper over schrijven voor een offshore conventie later dit jaar. Tijd dus om even wat concrete resultaten te boeken en te presenteren.

Afgelopen weekend tot slot had ik afgesproken met Sean, een mede offshore student uit Delft. Fijn biertjes wezen drinken op vrijdag in een pub, zaterdag gegeten bij de Hooters (prima… hamburgers daar) en ‘s avonds naar een club geweest in Downtown Houston. Aardig feestje, eindelijk een tent gevonden met wat dance muziek. Wellicht een blijvertje! Zoals jullie lezen gaat alles hier zijn gangetje, even wat rustige dagen om weer op te laden voor de komende weken!

English summary tomorrow!

Viva Las Vegas!

English summary below!
Klik op de foto’s om naar de fotoalbums te gaan!

Waar moet ik beginnen? Vliegtickets … 600 dollar. Hotelovernachtingen … 700 dollar. De ervaring … onbetaalbaar!!!

Eén van mijn dispuutsgenootjes, Erik, is op stage in San Diego en ging met een grote groep medestudenten naar Las Vegas voor Oud & Nieuw. Over zijn uitnodiging om ook te komen moest ik niet lang nadenken! Donderdag 30 december vertrok ik rond het middaguur vanaf mijn werk naar het vliegveld in Houston om na een 3,5 uur aan te komen in Las Vegas. Na een kort ritje met de taxibus kwam ik aan in mijn hotel, het Luxor. Dat is die grote, zwarte piramide aan de Strip. Ik verwachtte een kamer in de toren achter de piramide, maar mijn kamer was gewoon midden in het casino!

De eerste avond hebben we even kort wat drankspelletjes gespeeld in de hotelkamer. Erik is samen met Bas op stage, ook een Eindhovense werktuigbouwer. In San Diego hebben ze onder andere enkele Duitse en Deense studenten leren kennen, die ook meewaren. Vooral Erik, Bas, de twee Denen (Casper and Morten) en ik trokken veel met elkaar op. Na de spelletjes zijn we het nachtleven ingedoken, bij club LAX. De volgende dag begon wat brakjes (hoe kan dat nou?) en we hebben de Strip verkend. Het ene grote casino na het andere, teveel om op te noemen. Na een stevige en koude wandeling terug naar het hotel en omkleden voor de grote avond. Een goede bodem werd gelegd in het “all you can eat” buffet en om iets voor twaalf weer de strip op. Die was helemaal autovrij gemaakt en gevuld met duizenden mensen. Aftellen maar! Daarna zijn we weer terug gekeerd naar het hotel. En wat er de rest van de avond gebeurde valt onder de noemer “What happens in Vegas, stays in Vegas”! Het was in ieder geval fantastisch en een ervaring om nooit te vergeten!

Na nog een dagje rondzwerven door Las Vegas en een rustig avondje bieren heb ik een zeer kleine nachtrust gehad om weer vroeg te vertrekken naar Houston. Moe maar voldaan heb ik ruim het klokje rond geslapen. Zie het filmpje voor een impressie van 3 onvergetelijke dagen!

Where to start? Flight … 600 Dollars. Hotel … 700 Dollars. NYE in Vegas… Priceless!

A good friend of mine from Holland, Erik, is doing his internship in San Diego and when he invited me too come over to Las Vegas for New Year’s Eve I didn’t hesitate for long! I left early from work on Thursday and met the guys in the Luxor hotel in Vegas. Erik and Bas (also a student from Eindhoven) were Dutch, there were some really nice Germans and two Danish guys. We started the night of with some drinking games in the hotel room with the bathtub completely filed with ice to keep our own booze cool (poor students…). Afer that we went to one of the great clubs in the casino, LAX. Had a great time over there and somehow the day after started just a little hung over. We walked the Strip, checking most casinos. It was nice, but after having seen 5 of them the sixth just isn’t that different anymore. Walking over Las Vegas boulevard was great, seeing impersonations of Elvis, Batman and the Joker, The Blues Brothers, etc and ofcourse the outside attractions like the Fountains at Bellagio.

After a long and cold walk back to the hotel we changed for the big night. We had a good diner at the “all you can eat” buffet, before returning to the (auto-closed) Strip to countdown and welcome the new year. The big Las Vegas fireworks were nice and many congratulations later we went back to the hotel. What happed later that night can only be described by “What happens in Vegas, stays in Vegas”! I can assure you it was a night to remember!

On Januari 1st we again walked along the Strip en later played some Blackjack. The night ended relaxing with some beers and after a very short night of sleep I went back to the airport en returned to Houston. It was an unbelievable and memorable experience! Thanks to all the guys from San Diego for the great time!

Click for more pictures!