Singapore en Perth

Momenteel zit ik offshore voor de kust van (West) Australië, nabij Dampier en Karratha, maar voordat ik hier terecht kwam heb ik een paar interessante tussenstops gemaakt: 3 dagen in Singapore en 5 dagen in Perth. Hieronder een kort verslag, en klik op één van onderstaande foto’s voor het volledige album op Picasa!

De klus die ik aan het doen ben in Australië is voor ons moederbedrijf MODEC en wordt gerund door het kantoor in Singapore. Aangezien ik onderweg naar Australië tóch een tussenstop moest maken in Singapore, hebben we maar besloten om even langs te gaan in het kantoor om het project management te ontmoeten en de laatste stand van zaken door te nemen. SOFEC heeft ook een klein kantoor in Singapore, met enkele collega’s die ik ken uit Houston. Met hen zijn we een avondje op stap geweest en hebben onder andere Chilli Crab gegeten. Slabbetjes waren geen overbodige luxe en het was om je vingers bij af te likken, letterlijk!

Verder heb ik mezelf 2 dagen vermaakt, om een beetje bij te komen van het tijdsverschil (14 uur met Houston). Botanische tuinen, het klassieke Raffles hotel (met de bijbehorende, veels te dure, maar best aardige Singapore Sling), Orchard Road, het boegbeeld van de stad de Merlion en als hoogtepunt (gheghe) het fantastische uitzicht van boven op het Marina Bay Sands hotel. Overweldigend uitzicht op de stad, met een fijn muziekje en een lekkere Mojito. Veel beter wordt het leven niet!

Vervolgens vloog ik door naar Perth, aan de westkust van Australië. In Perth zit het hoofdkantoor van de offshore aannemer met wie we het werk aan het uitvoeren zijn, dus ook hier weer een vergadering. Aangezien het schip enkele dagen vertraging had, had ik dat dus ook en zat daarom nog een paar dagen extra in Perth. Ook weer tijd voor wat uitstapjes natuurlijk!

Central Business District, Kings Park (met een heel mooi uitzicht op downtown Perth en de Swan River), Northbridge uitgaansgebied, Fremantle aan de kust, met daar het scheepvaartmuseum, stranden, de haven, een replica van het VOC schip Duyfken (waarmee Asutralië is ontdekt) en de brouwerij van een heerlijke lokaal biertje: Little Creatures.

“On hold” in Brazilië

Is alweer even geleden, maar alsnog een update over mijn verblijf in Brazilië november/december 2012.

Waar het oorspronkelijk de bedoeling was dat ik met het platform mee zou gaan op het moment dat ze van de BrasFels werf vertrokken, bleek er toch een probleem. Noodgedwongen zat ik dus in Rio te wachten tot een helicopter mij naar het platform zou vliegen zodra het op zijn plek lag. Twee weken “on hold” in Brazilië!

De eerste week zat ik in Angra dos Reis, bij de scheepswerf. Ik ben 1 dagje aan boord geweest van het platform toen het in de baai lag te wachten op de “tow-out”.

Het hotel met in de achtergrond een wijk van Angra dos Reis

De sleepboten liggen klaar voor de “tow out”.

Omdat er in Angra eigenlijk weinig te beleven valt, ben ik toen het schip eenmaal vertrokken was, terug gekeerd naar Rio de Janeiro. Hoewel ik het grootste deel van de dagen heb doorgebracht in mijn hotel kamer achter de laptop (het is geen betaalde vakantie helaas), had ik natuurlijk wel de avonden en het weekend vrij voor mezelf. Dat leverde mooie plaatjes op:

Genieten van een verse kokosnoot op Copacabana

De beroemde kleurrijke trappen bij Lapa

Uitzicht op de Sugar Loaf Mountain

Een schitterende zonsondergang bij Ipanema beach

Toen mocht ik eindelijk offshore! Een mooie vlucht van Barra airport met uitzicht over de vele stranden van Rio:

Met de helicopter naar het platform

Het strand van Barra, gezien vanuit de helicopter

De FPSO ligt al op haar plek

Uiteindelijk ben ik maar een weekje aan boord geweest. Maar wat voor week. Eerste twee dagen extreem druk (stressen!) en daarna nagenoeg niets meer. Toen het er naar uitzag dat de verdere installatie vertraging ging oplopen ben ik maar weer terug gekeerd naar Houston. En maar goed ook, want anders zat ik er nu nog! Er is een kleine kans dat ik februari nog een keer terug moet, maar dat zien we tegen die tijd wel weer!

Momenteel ben ik trouwens in Singapore en morgen vlieg ik door naar Perth, Australië. Binnenkort dus meer reisverhalen en foto’s hier op mijn blog!

Mijn werkplek op de brug van het schip.

Het werk aan de ankerlijnen gaat dag en nacht door, zoals hier te zien is bij zonsopkomst

Herfst

De tijd vliegt hier! Het is alweer herfst hier en de afgelopen maanden heb ik weer niet stil gezeten! Hieronder een samenvatting van de hoogtepunten.

American Football
Herfst = Football Season. En in Texas betekent dat: vrijdagavond Highschool Football, zaterdag College Football en zondag NFL. En op maandag- en donderdagavond ook nog NFL. Zodat er op dinsdag en woensdag vooral veel gepraat kan worden over… Football! Op het werk is het in ieder geval het gesprek van de dag. Temeer reden om dan maar eens te gaan kijken! De eerste wedstrijd van het seizoen speelden de Houston Texans thuis tegen de Miami Dolphins en wij hadden kaartjes. Goed gegeten en gedronken van tevoren tijdens het tailgating. Groot spektakel en groot feest, want de Texans wonnen! EN niet alleen die wedstrijd, tot nu toe hebben ze nog maar 1 wedstrijd verloren en staan daarmee op de 1e plaats in de conferentie! Play-offs zullen hopelijk volgen, wie weet wel een SuperBowl???

Zeilen
Enige tijdje geleden kreeg ik van een vriend hier in Houston een teleoontje met de mededeling dat er een plekje vrij was aan boor d van de zeilboot waar hij wedstrijden mee zeilt. Of ik mee wilde. Natuurlijk!!! Net naast Houston ligt een heel grote baai (Galveston Bay) en daar werd die zaterdag een race gevaren. Net die dag waaide het ook nog eens aardig, dus pret gegarandeerd! Er deden zeker 100 boten mee en gewonnen hebben we niet, maar leuk was het zeker. Grote olietankers die langsvaren, het ronden langs oude platforms en genieten van schitterend weer! Hopelijk kan ik binnenkort wat vaker mee!

Sven in Colorado
Begin September heb ik een hele goede vriend bezocht die hier niet zo heel ver vandaan zat (relatief niet zo heel ver dan toch). Sven deed een -verlengde- stage aan de University of Colorado in Boulder. Dankzij een lang weekend en een overschot aan frequent flyer miles vloog ik op en neer naar Denver om het weekend daar door te brengen! Was een topweekend! Boulder ligt vlak tegen de Rocky Mountains en vlak naast Denver. En het was er heerlijk weer, dus veel buiten geweest.

Dany en Marijke in Houston
Afgelopen weekend had ik zelf bezoek! Dany en Marijke waren hier voor een weekje om met eigen ogen te zien hoe ik hier leef. Kwam mijn ruime appartement gelijk goed van pas! Het was een drukke week, waarin we veel hebben gezien en gedaan en gegeten, maar het was heel erg leuk om ze te tonen waar ik allemaal uithang. Het goede weer hielp natuurlijk erg mee!

Dat waren wat hoogtepunten van de afgelopen maanden. Zoals je ongetwijfeld hebt gemerkt, betekent dit dat ik al een tijdje niet op reis ben geweest. Dat klopt! Maar daar gaat nu weer snel verandering in komen. Komende week vlieg ik weer naar Brazilië, dan ga ik die hele grote FPSO op zijn plek leggen. Daar zal ik wel wat weekjes zoet mee zijn en dan komt er verderop in de winter wellicht nog een tripje naar Australië bij. Weer iets om naar uit te kijken!

Nieuw appartement!

Het is stiekem al even hoor, maar door de reis naar Brazilië was het even op een laag pitje komen te staan. Maar sinds eind juni woon ik in mijn nieuwe appartement in Houston! Nadat ik zowel tijdens mijn stage als tijdens mijn afstuderen onderdak had in een kamer bij Tara thuis, met een berg uitermate gezellige huisgenootjes, kon ik daar toen ik in maart weer in Houston kwam, direct weer mijn intrek nemen. Wat een prima tijdelijke oplossing was, maar aangezien mijn verblijf hier nu toch een stukje permanenter is had ik al snel behoefte aan iets voor mezelf.

En dat heb ik na lang en uitgebreid zoeken dan eindelijk gevonden! In een “jonge” oude wijk van Houston. Daarmee bedoel ik dus een oude wijk met veel jonge mensen. Het oude komt vooral tot uitdrukking dat het groen is en relatief krap (smallere straten, huizen wat dichter op elkaar, etc), veel mooie houten, kleurrijke huizen heeft (met van die schitterende, typische houten “frontporches”) en daardoor wat Europeescher aandoet dan de rest van Houston. Het jonge komt vooral tot uitdrukking dat het hier vol zit met winkeltjes, kunstcentra, barretjes, restaurants en jonge mensen :-). Ik zit hier dus prima op mijn plek!

Het appartementencomplex waar ik zit bestaat uit meerdere gebouwen, allemaal niet hoger dan 2 verdiepingen en veel groen (voor Houstoniaanse begrippen). Verder heeft het algemene voorzieningen als barbeque plaatsen, een eigen gym, overdekte parkeerplaatsen (absoluut niet te onderschatten in dit klimaat!!!) en last but not least 3 zwembaden! Een fijne plek om te wonen dus!

Mijn appartement zelf ligt op de 2e verdieping (3rd floor, volgens Amerikaanse telling), meet zo’n 90 vierkante meter en heeft de ramen en het balkon op het noorden. (Wederom, gezien het klimaat hier is een raampartij of balkon op het noorden een absolute must, zodoende de temperatuur in huis enigszins onder controle te houden. Voor de Nederlanders onder ons: het scheelt een berg geld op de elektriciteitskosten omdat de airconditioning minder hard hoeft te werken. In tegenstelling tot Nederland is hier de zomer duur, energietechnisch, niet de winter). Het heeft een uitgebreide woonkamer, soort van open keuken en verder twee slaapkamers en twee badkamers. Tja, dat laatste had van mij ook niet per se gehoeven, maar die kreeg ik gratis bij de 2e slaapkamer 🙂

De woonkamer

De 2e slaapkamer dient vooralsnog als studeerkamer/hobbyruimte/opberghok en zal op termijn ook dienst gaan doen als logeerkamer. Hieronder een overzicht!

De soort-van-open-keuken

De woonkamer

De slaapkamer met badkamer en inloopkast

De badkamer

Obrigado Brazil!

Het is weer even acclimatiseren in Houston, waar de zomer nu langzaam aan het doorbreken is (maar overigens nog stukken aangenamer dan vorig jaar). De eerste twee weken van juli zat ik namelijk in de winter! Twee weken op het zuidelijk halfrond, in Brazilië! Klik op de foto’s hieronder om naar het album te gaan!

De eerste week van juli stond al lange tijd omcirkeld in mijn agenda: OMAE2012 in Rio de Janeiro. De OMAE is een wetenschappelijke conferentie voor de offshore industrie in de breedste zin van het woord. Mijn afstudeerwerk heb ik afgelopen najaar niet alleen in thesis vorm geschreven, maar samen met mijn collega’s van SOFEC ook in papervorm. Die paper was geaccepteerd voor de conferentie en is nu dus gepubliceerd en gepresenteerd! Voor een publiek van deskundigen uit de industrie, dus er waren enkele pittige vragen bij, maar de algemene respons was zeer lovend. Wat een fantastische week was het, een week vol interessante (en soms ook duidelijk minder interessante) presentaties, nieuwe mensen leren kennen, uitgebreid uit eten gaan en ondertussen ook nog wel een klein beetje van het nachtleven in Rio genoten.

Het weekend na de conferentie hebben Arun (mijn baas) en ik de toerist uitgehangen in Rio. Heel de dag een auto met chauffeur tot onze beschikking (hoezo verwend?) en van toeristisch hoogtepunt, naar toeristisch hoogtepunt gereden, letterlijk! ‘s Ochtends op naar Corcovade, waar het beroemde grote Jezusbeeld staat, met een fantastisch uitzicht op Rio, ‘s middags gelunchd in de pittoreske wijk Santa Teresa en eind van de middag met de beroemde gondel naar Pão de Açúcar, oftewel de Suikerbroodberg. Daar, ook weer hoog boven de stad een uiterst spektaculaire zonsondergang genoten.

De tweede week zat ik iets verderop in Brazilië, nabij Angra dos Reis, waar een grote scheepswerf zit (BrasFELS). Daar ligt momenteel een van MODEC/SOFEC’s nieuwe projecten: een beest van een FPSO. Veel grote zul je ze niet vinden. Een gigantische VLCC (grootste soort olietanker) is omgebouwd tot drijvend productieplatform. Later dit jaar ga ik daarmee offshore om hem te installeren in meer dan 2000 meter waterdiepte. Afgelopen week aan boord rond gelopen en met de installatie contractor doorgenomen hoe de apparatuur werkt en hoe de installatie gaat gebeuren.

Offshore Thailand part 3

Daar istie dan! Het 3e en (voorlopig) laatste deel van mijn Offshore avonturen in Thailand. Wat was het weer fantastisch, zo gaaf om dit mee te maken! Hard gewerkt die 8 dagen offshore, maar het resultaat is er naar. De FSO ligt keurig op zijn plek en alles netjes binnen de toleranties, iedereen meer dan tevreden! Ik heb een hele berg foto’s genomen offshore, maar mag die niet allemaal publiceren natuurlijk. Gelukkig heeft de projectleider van Chevron er een hobby van gemaakt om zijn belevenissen te filmen en daar best toffe filmpjes van te maken. Zie hieronder! Zo ongeveer alles wat je ziet in dit filmpje heb ik ook gedaan en meegemaakt, inclusief de HUET training (vorig jaar in Stavanger), de helicopter transfer, de man-basket lift van het platform naar de supply boat, etc. Ik ben kort te zien in het filmpje, maar je moet weten waar je naar moet kijken. Ik sta in beeld als ze bezig zijn met het doorbranden van de ketting, vanaf 3:30.

No Step from Will Woodhead on Vimeo.

Verder heb ik nadat het werk klaar was nog 5 dagen vakantie gevierd in Bangkok, samen met mijn goede vriend Lex (studievriend en mede bestuursgenoot uit Eindhoven), die een jaar lang door Zuid-Oost Azië aan het reizen is en Bangkok een beetje als centrale hub heeft. Vijf dagen puur genoten, goed bijgekletst met Lex, leuke dingen gezien, lekker gegeten en heerlijk gerelaxed! Een van de hoogtepunten was zeker de dagtrip naar de watervallen van Erawan, waar we heerlijk hebben gezwommen! Zie meer foto’s op Picasa en klik op de foto hieronder!

Bangkok

Voordat ik het echt vergeet, nog snel een post over mijn vrije dag in Bangkok vorige maand. Op die dag heb ik een fiets/boot tocht gemaakt dwars door Bangkok, door smalle steegjes, door overdekte markten, over de vele kanalen van Bangkok en naar de buitenwijken. In één woord FANTASISCH! Aanrader voor alwie er naar Bangkok gaat, te boeken via Co van Kessel. Aangezien de foto’s meer zeggen dan 1000 woorden, hieronder een link naar de Picasa website: klik!

Offshore Thailand part 2

Ik ben ondertussen alweer terug in Houston, maar zoals beloofd heb ik nog een deel 2 te vertellen over mijn avonturen in de Golf van Thailand. Bij deze!

Ik ben in totaal 11 dagen aan boord geweest van de Lewek Champion en in die tijd hebben we een nieuw verankeringssyteem (mooring system)  voor-geïnstalleerd. Wat is voor-installeren? Nou, wij hebben alle ankers geheid en de ankerlijnen op de zeebodem klaar gelegd, zodat volgende maand het drijvende platform verankerd kan worden. (Daar ben ik als het goed is ook weer bij, dus verwacht tegen dan maar een post Offshore Thailand part 3!) Als dat platform dan aankomt hijsen ze één voor één de ankerlijnen omhoog naar de turret en kan het volledig verankert worden, zodat het ruim 20 jaar veilig op zijn plek blijft liggen, ondanks zwaar weer zoals typhonen.

Ankers in de offshore industrie zijn niet het type anker dat op de bovenarm van rauwe zeebonken staat getatoeëerd, ze komen in vele soorten en maten. In dit geval waren de ankers grote buizen (meer dan 30 meter lang) die onder water geheid werden totdat ze volledig verzonken waren in de zeebodem. Zoals je op de foto kunt zien hangt een deel van de anker ketting al vast aan het anker, wat het omgaan met dat zware materieel er niet gemakkelijker op maakte. Sowieso is het omgaan met ketting van dat formaat geen sinecure! 3 Extra zware lieren aan boord van de barge waren nodig om die kettingen in bedwang te houden.

Omdat een deel van de ketting vast hing aan het geheide anker, waardoor de ketting deels in een rare bocht onder de zeebodem verdween. Om die rare bocht er uit te krijgen moest er even flink aan getrokken worden en dé manier om dat te doen was om het einde van de ketting aan de “trekhaak” van het schip te hangen en vol gas vooruit te geven! Ruim een half uur lang denderde en rammelde en schudde het hele schip terwijl het op vol vermogen probeerde voort te ploegen, en dat voor alle ankers. De wake (turbulentie) die van de thrusters afkwam strekte zich nog 2 kilometer uit achter het schip!

Als laatste werden de resterende stukken ketting aan de ankerlijnen bevestigd (elke ankerlijn bestaat in dit geval uit verschillende maten ketting, voor optimalisatie van de prestaties en natuurlijk uit economische overwegingen) en netjes op de zeebodem uitgelegd.

“Wat doe jij dan precies aan boord?” hoorde ik vele mensen vragen. Nou, heel veel en weinig tegelijk. Wij waren aan boord op verzoek van de klant, als raadgevende partij. Zij wilden vooral onze goedkeuring dat alles binnen de door SOFEC gestelde toleranties gebeurde. En soms lukt dat gewoon niet, dus dan kwamen wij met oplossingen of suggesties om ervoor te zorgen dat het systeem zo optimaal mogelijk werd geïnstalleerd. Ondertussen werkte ik aan een zogeheten as-built model ter verificatie en aan het as-built report. Klinkt niet als veel werk, maar toch waren de werkdagen aan boord nooit korter dan 16 uur, met zelfs een uitschieter naar 22. Het grootste deel van de tijd werkte ik vanaf de brug van het schip, waar de surveyors zaten samen met de DP operators en het control center. Af en toe een rondje over dek om toe te kijken en vragen te stellen, maar bij voorkeur ‘s avonds of ‘s nachts, want overdag in de bloedhitte was het niet te doen op het vlakke stalen dek. Hulde aan de deck-crew die daar staan te zwoegen en te zweten!

Na 11 lange maar leerzame dagen waren we -nagenoeg- klaar en moesten we rap van boord om op tijd het land uit te zijn (lang leve tijdelijk work permits). Met de helicopter weer terug naar land en bijna 8 uur op een klein, bloedheet lokaal vliegveldje zitten wachten op een vlucht naar Bangkok terug. Daar aangekomen bleek dat de eerste vlucht die we konden nemen terug naar Houston pas anderhalve dag later vertrok, dus had ik zomaar uit het niets een gratis dagje vakantie in Bangkok! En dat is een aparte post waard, dus hou mijn weblog in de gaten!

Bonus zonsopgang:

Offshore Thailand part 1

Zoals vermeld in mijn vorige update, een nieuwe offshore ervaring! Met alleen de reis naar mijn huidige locatie (Golf van Thailand, zo’n 150 kilometer uit de kust, 500 kilometer ten zuiden van Bangkok) zou ik al een nieuwe post kunnen vullen, en dat ga ik dus doen ook!

Op zondagochtend 1 april vertrokken uit Houston, met United Airways naar Tokyo, bijna 14 uur vliegen. Ontvangen op het vliegtuig met champagne en sushi en vervolgens nog twee uitgebreide maaltijden met luxe wijnen. Jawel: Business class, wat een luxe! Ruime stoelen, megagroot scherm voor je neus en dus lekker eten en drinken. Dat laatste zorgde ook voor de nodige slaap, wat geen enkel probleem was op de stoelen die volledig vlak gingen. Een deken en een dik kussen en zo vlogen de uurtjes snel voorbij! Op Tokyo enkele uren doorgebracht in de lounge, wachtend op de verbindende vlucht naar Bangkok, nog eens ruim 6 uur vliegen. Ook op dat vliegtuig uitgebreid eten en drinken. Met een japanse airline, dus echt japans eten. Geen idee wat allemaal precies, maar over het algemeen wel lekker (de rauwe (?) inktvisjes/kwalletjes/glibberdingen minder, maar wel uitgeprobeerd natuurlijk). Ergens na middernacht aangekomen in het hotel, wederom geen budget arrangement. Mega grote kamer met een bankstel en bureau en super badkamer, maar bovenal belangrijk: een goed bed! Ondanks dat ik op het vliegtuig toch wat geslapen had, waren we wel al ruim 30 uur onderweg en ben ik dus als een blok in slap gevallen.

Lang heb ik niet kunnen genieten van dat bed, vroeg in de ochtend hadden we al een meeting met de klant in Bangkok. Daar werd duidelijk dat het nog helemaal niet zeker was of we überhaupt offshore zouden gaan, iets met papierwerk en contracten etc etc. Daarom de rest van de dag werkend in de hotel lounge doorgebracht afwachtend op meer duidelijkheid. Laat in de middag kwam dan alsnog het verlossende bericht dat we per direct zouden doorvliegen naar het zuiden van Thailand, alwaar we de volgende ochtend heel vroeg met de helicopter naar het installatieschip zouden vliegen. Zogezegd zo gedaan en na weer een uiterst korte nacht vertrokken we tijdens zonsopkomst met de helicopter. Wat een gave ervaring! Na een goed uur vliegen zagen we de eerste platforms onder ons. Op twee platforms zijn we geland om mensen af te zetten en op te halen en op een van die platforms moesten we er even uit, zodat de helicopter kon worden bijgetankt. Komen we in de accomodatie aldaar, staat daar toch de grootste biljarttafel die ik ooit heb gezien! Snel dus even een potje gespeeld met een van mijn medepassagiers. Niet lang daarna stegen we weer op en vlogen we door naar ons installatieschip, de Lewek Champion. Daar aangekomen eerst en vooral natuurlijk een paar uur lang safety briefings, alvorens we echt aan het werk konden. Aan boord waren ze al druk bezig met de voorbereidingen en niet veel later kwam de barge met al ons materiaal langszij. Enkele ankers en een paar kilometer ketting lagen netjes klaar. En die kettingen, dat zijn geen kleintjes, sommige van de ketens zijn bijna een meter hoog en wegen een ton per stuk! In een volgende post meer nieuws over hoe we die netjes op de zeebodem krijgen!

Tiguan en de eerste reis

Hallo allemaal!

Eerst en vooral een supertrots moment: Ik heb mijn eerste auto gekocht! Sinds vrijdagavond ben ik officieel eigenaar van een 2011 Volkswagen Tiguan! Een Crossover, dus net iets hoger en stoerder dan de Golf, maar niet zo onnodig groot als de Touareg. En omdat Amerikaanse bakken wel leuk zijn, maar niet zo betrouwbaar heb ik maar gewoon gekozen voor Deutsche Gründlichkeit! Ja, lekker burgerlijk dus! Om hem toch maar nog net iets stoerder te maken zitten er dikke 19″ wielen onder, ik voel me de koning van de weg!

Ik kan er welgeteld 1 dag van genieten voordat ik hem alweer bijna 3 weken zal moeten missen… Want zondagochtend vlieg ik naar Bangkok voor een eerste installatieklus. Gedurende deze klus gaan we in de Golf van Thailand de ankers en ankerkettingen installeren, alvorens we in mei een nieuwe FSO zullen aankoppelen. Zo vlieg ik nu dus al twee keer in anderhelve maand op en neer naar Thailand! Het schip waar ik komende week aan boord zit heet de Lewek Champion en is meer een schuit dan een schip. Zal wel een andere ervaring worden dan dat luxe schip waar ik in Noorwegen op zat!

Binnenkort dus meer updates over de avonturen offshore Thailand!